Drenaż klatki piersiowej, Prywatne
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Drenaż klatki piersiowej
Grupa opieki: Chorzy: z odma opłucnej, ropniakiem opłucnej, krwiakiem opłucnej, po zabiegu torakochirurgicznym. niektórych zabiegach kardiochirurgicznych
Uzasadnienie: Celem drenażu opłucnowego jest usunięcie z klatki piersiowej powietrza, krwi lub płynu dzięki rozprężeniu płuca i zniesieniu przesunięcia śródpiersia powodującego zaburzenia hemodynamiczne. Drenaż powoduje przywrócenie prawidłowej czynności układu krążenia i oddychania. Stosowany jest u chorych po torakotomii, jak również leczonych w oddziale intensywnej terapii, oddziałach urazowych i pomocy doraźnej.
Do skutecznego drenażu opłucnowego muszą być spełnione trzy elementy:
1) dren opłucnowy umożliwiający usunięcie krwi, powietrza lub wysięku z minimalnym oporem przepływu:
2) jednokierunkowa zastawka, którą zwykle stanowi koniec drenu zanurzony pod poziom płynu, umożliwiająca wydostawanie się powietrza z jamy opłucnej i zapobiegająca jego wstecznemu zasysaniu:
3) butla, w której gromadzi się odsysana krew lub wysięk.
Kryterium procesu
I. Pielęgniarka:
1) przygotowuje zestaw do drenażu, montuje jego połączenia;
2) przygotowuje chorego do założenia drenu:
· wyjaśnia cel zabiegu, w jakiej pozycji będzie zakładany dren, jak powinien zachować się chory w czasie zakładania drenu;
· podaje lek przeciwbólowy wg zleceń lekarza (najczęściej 20 min przed zabiegiem podaje domięśniowo lub podskórnie 10 mg morfiny);
· układa chorego (na wznak - w przypadku drenu przez II przestrzeń międzyżebrową lub z lekkim uniesieniem chorego boku - w przypadku wprowadzenia drenu w linii pachowej środkowej):
3) asystuje lekarzowi w czasie wprowadzania drenu;
4) po założeniu drenu układa chorego w pozycji półsiedzącej z umieszczeniem zestawu ok. 10 cm poniżej poziomu klatki piersiowej;
5) przygotowuje chorego do wykonania kontrolnego radiogramu klatki piersiowej - zdjęcie przyłóżkowe lub w pracowni radiologicznej - pamięta zawsze o umieszczeniu butli drenażowej poniżej poziomu klatki piersiowej lub zamyka dren opłucnowy zaciskiem;
6) kontroluje drożność drenażu (obserwacja wahań płynu w drenie zgodnych z oddechem chorego świadczy o jego drożności), jeśli zachodzi podejrzenie zatkania drenu, wykonuje delikatne ręczne ugniatanie drenu wzdłuż jego przebiegu w celu przesunięcia zatykających dren skrzepów;
7) codziennie dokonuje pomiaru objętości drenowanego płynu i odnotowuje ewentualną obecność przecieku powietrza;
8) indywidualnie, w zależności od stanu pacjenta, dokonuje pomiaru ciśnienia tętniczego krwi i temperatury - wyniki wpisuje w dokumentację chorego;
9) obserwuje chorego i miejsce założenia drenu w kierunku duszności i odmy podskórnej;
10) codziennie, wspólnie z rehabilitantem prowadzi gimnastykę oddechową chorego (szczególnie ważna w przypadku odmy opłucnowej):
· układa chorego kolejno na zdrowym i chorym boku oraz w pozycji na wznak, na brzuchu, a także w pozycji Trendelenburga i w pozycji siedzącej;
· w tych pozycjach kontroluje wykonywanie przez chorego pogłębionych oddechów oraz kaszlu;
· osłuchuje chorego i kontroluje rozprężanie się jego płuca;
· przestrzega czasu wykonywania gimnastyki (ok. 15 min);
11) uczy chorego zachowania się i postępowania z drenem:
· konieczność pozycji półsiedzącej i siedzącej;
· niewskazane wykonywanie gwałtownych ruchów;
· zabezpieczenia butelek przed stłuczeniem;
· możliwość wyrwania lub wysunięcia drenów;
· zachowania się chorego w sytuacji odłączenia się drenu od butelek;
12) dokonuje zmiany opatrunku wokół drenu;
13) przygotowuje chorego do usunięcia drenu:
· informuje chorego o decyzji usunięcia drenu;
· uczy chorego, jak zachować się w czasie usuwania drenu (oddychać przez chwilę głęboko i szybko, następnie wykonać próbę Valsalvy - nasilony wydech przy zamkniętej szparze głośni, po maksymalnym wdechu);
· na 30 min przed usunięciem drenu podaje choremu lek przeciwbólowy zgodnie ze zleceniem lekarza (stosowana jest pyralgina 2,5 g i.v. lub morfina 10 mg i.m. lub s.c.).
... [ Pobierz całość w formacie PDF ]