Dodatek, Egzamin zawodowy

Choreoterapia – inaczej lub terapia tańcem i ruchem wykorzystująca i ruch w procesie terapeutycznym.

Zgodnie ze starą szkołą (lata 70-80) reprezentowaną przez Z. Aleszko, choreoterapia obejmuje taniec, ćwiczenia muzyczno-ruchowe, improwizacje ruchowe do wybranej muzyki. Wartości lecznicze tańca, które zdecydowały o jego coraz szerszym zastosowaniu w , to przede wszystkim: społeczny charakter tańca, różnorodność i atrakcyjność form tanecznych oraz możliwość oddziaływania na psychikę poprzez ruch, muzykę i kontakt psychiczny z ludźmi. Obecnie zgodnie ze standardami Zachodnimi choreoterapia stanowi jedną z samodzielnych metod artepsychoterapii, stosowaną w psychiatrycznej praktyce klinicznej. Obecnie w procesie terapeutycznym istotną rolę pełni nie tyle taniec, co relacja terapeutyczna zachodząca pomiędzy uczestnikiem terapii a terapeutą.Sama terapia jest wykorzystaniem kreatywnego ruchu w procesie terapeutycznym.

Silwoterapia to metoda terapeutyczna oparta na kontakcie z przyrodą. Przebywanie na łonie natury, pośród drzew z dala od ruchu ulicznego wycisza, odpręża, relaksuje, poprawia zarówno stan psychiczny jak i fizyczny. Celem tego rodzaju terapii jest rozładowanie napięć, rozluźnienie i uspokojenie.

Przebywanie na świeżym powietrzu wśród przyrody napawa każdego pozytywną energią. Umiejętne wykorzystanie tego co daje nam natura prowadzi do osiągnięcia dużego sukcesu terapeutycznego. W liściach drzew obecne są bowiem substancje o działaniu bakteriobójczym, witaminy, mikroelementy, dezynfekujące olejki eteryczne, ale przede wszystkim drzewa to ogromne pokłady energii.

W Domu Pomocy Społecznej w Gliniku Dolnym dla podopiecznych organizowane są wycieczki i spacery w najbliższą okolicę w celu obserwacji roślin i zwierząt w naturalnym środowisku. Mieszkańcy z takich wędrówek przynoszą materiały (szyszki, liście, kasztany, żołędzie, itp.), które wykorzystywane są do prac plastycznych wykonywanych w ramach terapii zajęciowej. Silwoterapia to nie tylko ruch na świeżym powietrzu, ale także doskonały relaks i odpoczynek. Dla naszych podopiecznych w ramach terapii przyrodą przygotowywane są ogniska połączone z pieczeniem kiełbasek, itp. Taki odpoczynek w cieniu drzew, przysłuchiwanie się szumom wiatru, wspólny śpiew, delektowanie się pięknem przyrody łagodzi stany napięcia emocjonalnego, poprawia nastrój, przeciwdziała depresji, integruje mieszkańców.

Różnorodność form tego rodzaju terapii, czyni ją niepowtarzalną, niezwykle skuteczną, a zarazem prostą w realizacji.

Talasoterapia

Talasoterapia (gr. thalassa – morze) – forma terapii, wykorzystująca morski klimat, morską wodę, muł, glony, piasek, , , a także inne substancje pochodzące z jako czynnik terapeutyczny.

Ciepła woda morska oraz wyciąg z glonów morskich umożliwiają wnikanie do skóry ciała minerałów oraz witamin, co sprzyja odnowie komórek, zwiększa przepływ krwi oraz . Sól morska jest lekiem na choroby skórne oraz zranienia, stosowana jest do leczenia chorób skóry, takich jak trądzik, egzema i łuszczyca. Wodorosty są bogate w sód i potas, wspomagają regulację poziomu wody w organizmie oraz zwalczające zatrzymywanie płynów. Talasoterapia zbawiennie wpływa na takie choroby jak: schorzenia dróg oddechowych, , niedoczynność tarczycy, , , niska odporność, bóle kręgosłupa, neurodermia i łuszczyca.

Przebieg talasoterapii

Skuteczne leczenie za pomocą talasoterapii winno odbyć się w centrum specjalistycznym nad morzem. Terapia trwająca 6 dni składa się z zabiegów przeprowadzanych przez lekarza, masażystę i terapeutę oraz spacerów nad morzem oddychając morskim powietrzem.

Talasoterapia wykorzystywana jest też jako forma .

Wspomniano już wcześniej o podziale na muzykoterapię receptywną i aktywną. Muzykoterapia receptywna polega na słuchaniu muzyki i przekazywaniu odczuć muzycznych przez pacjentów oraz obejmuje dyskusję psychoterapeutyczną związaną z tymi odczuciami i zaistniałymi w trakcie słuchania sytuacjami. Muzykoterapia aktywna obejmuje różnego rodzaju "produkcje" dźwiękowe pacjentów, wykonywane najczęściej na instrumentarium Orffa. Skala różnorodności instrumentów jest na tyle duża, że każdy pacjent, zależnie od swoich preferencji i stanu psychicznego, może wybrać odpowiedni dla siebie w danej chwili instrument. Wybór instrumentu ze względu na jego dźwięk, a także kształt może zawierać informacje pomocne przy diagnozowaniu osobowości pacjenta, choć znacznie więcej daje interpretacja samej produkcji dźwiękowej.

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Dodatek

Dodatek, Egzamin zawodowy

Search Box

Podstrony